Ćwiczenia duchowne

Dzień Skupienia jest potrzebny każdemu!

I taki dzień naprawdę może sobie urządzić każdy. Ale dla wokalistów chóru parafii św. Mikołaja w Kijowie „Dzień Skupienia” od kilku lat jest nieodłącznym elementem tradycji; dzień, który „zamyka” krąg roku występów tegoż chóru, przed udaniem się jego uczestników na wczasy i kolonie letnie.

Również i tym razem dzień taki, zorganizowany i świetnie ułożony przez proboszcza parafii św. Mikołaja o. Pawła Tomysa w przytulnym klasztorze ojców Oblatów Marii Niepokalanej w Obuchowie, stał się dla każdego z nas wydarzeniem niecodziennym, wzbogacającym duszę i świadomość.

Bowiem ten dzień – to szczególna okazja dla przeprowadzenia pewnego sprzątania we własnym widzeniu świata, dla sprawdzania i wzmocnienia umiejętności duchowych podczas rozmyślań na zaproponowany temat.

Tym razem tematem do konwersacji indywidualnej i zbiorowej była miłość.

Na pierwsze wrażenie – temat jakoby banalny i wielokrotnie już omawiany, opisany, nawet ośpiewany (nie tylko ze sceny operowej), aczkolwiek w dalszym ciągu wykorzystywany jako główny przedmiot zainteresowań artystycznych we wszystkich dziedzinach twórczości, a zwłaszcza – sztuki. W końcu, przecież cały świat dobra i zacności zbudowany jest na miłości.

Natomiast dla uczestników przedsięwzięcia tego dnia zaproponowano skupić się na konkretach, nie koniecznie romantycznych. Każdy musiał pomyśleć o takich charakterystykach miłości, jak stan przejściowy i dynamika miłości, a ściślej mówiąc – jak, w jaki sposób zmienia się treść miłości człowieka w miarę jego dojrzewania fizycznego i duchowego.

Po wstępnym wprowadzeniu, ogłoszeniu programu całej imprezy i wyjaśnieniu zadań, każdy z wokalistów chóru otrzymał Pismo Święte i kartkę indywidualną z zaznaczonymi odcinkami do przeczytania i zastanowienia się nad treścią przeczytanego. A żeby to zastanowienie się było bardziej owocnym, na ołtarzu wystawiono Najświętszy Sakrament w pięknej monstrancji.

Do owocnego skupienia przyczyniła się również Litania do Najświętszego Serca Jezusa, śpiewy i błogosławieństwo.

Dalej o. Paweł rozdzielił chór na cztery grupy i każdej dał odrębne zadanie: „Proszę wyjaśnić i napisać na kartce – co konkretnie oznacza i jaki sens, jaką treść ma pojęcie miłości dla człowieka w różnych okresach jego życia”.

Pierwsza grupa otrzymała kartkę z zaznaczeniem „W wieku do 1–2 roku od urodzenia”, druga grupa – z zaznaczeniem „W wieku 2–10 lat”, trzecia grupa – „W wieku 11–17 lat”, czwarta – „W wieku ponad 17–18 lat”.

Na debaty w grupach wyznaczono 10 minut, ale dyskusja przeciągnęła się nieco dłużej, ponieważ, jak się okazało, mimo wystarczająco szerokiej palety doświadczeń życiowych, w każdej grupie nie brakowało kontrowersyjnych pomysłów, szczególnie wtedy, kiedy trzeba było wyobrazić siebie człowiekiem w wyznaczonym wieku i w jednym wyrazie sformułować co dla niego oznacza miłość.


A gdy wreszcie udało się te sformułowania ukształtować i grupy usiadły kołem, zaczęła się prawdziwa polemika naukowa z wyraźnym odcieniem teologicznym.

W ciekawej rozmowie na temat miłości i wszystkich jej aspektów bodajże najwięcej kontrowersyjnych wypowiedzi wywołało stwierdzenie, że najważniejszym, koniecznym warunkiem prawdziwej miłości jest niezależność osobista...


Strona: [1] | [2]




[Kto MY jesteśmy? / Хто МИ такі?] [Szukajcie – znajdziecie / Шукайте – знайдете] [Schemat strony internetowej / Схема Інтернет–сторінки][Log In]
2024 © Wszelkie prawa zastrzeżone - Eugeniusz Gołybard